OMICS-CRT studie
Metabolomische en cellulaire veranderingen geïnduceerd door cardiale resynchronisatie therapie
Hoofdonderzoeker: prof.dr. Wilfried Mullens, Verantwoordelijk onderzoeker: dr. Pieter Martens
Cardiale resynchronisatie therapie (CRT), is één van de meest doeltreffende behandelingen voor hartfalen met een verminderde pompfunctie (systolisch hartfalen). Het is de enige behandeling voor systolisch hartfalen die zowel acuut symptomatisch en hemodynamisch verbetering geeft en tevens de langetermijnprognose verbetert. Inzichten in de exacte werking van CRT zijn vooral verworven vanuit fysiologische studies in dierenmodellen en bij patiënten, die aantonen dat CRT de capaciteit heeft om het contractie patroon van het rechter en linker ventrikel te herstellen, zo deze bij de start niet georganiseerd samentrokken. In de klinische praktijk zal helaas tot 30 percent van de patiënten met een visueel gedesorganiseerd contractiepatroon niet reageren op CRT. De patiënten die wel reageren zullen gunstige macroscopische veranderingen van de hartspier ondergaan. Deze observaties doen vermoeden dat naast her-organisatie van het contractiepatroon ook cellulaire factoren een rolspelen in het succesverhaal van CRT.
De bedoeling van deze studie is de gunstige effecten van CRT op cellulair niveau te bestuderen.